Inverness i okolice

- A może to była Nessie? - Zażartował ktoś z motorówki. Scottie roześmiał się:
- Może i tak! Taki wielki zwierz! - Oparł się o barierkę na burcie. - Ciągnął, chlapał, aż...! Patrzcie tylko, c-cali żeśmy mokrzy! Prawda, kochanie?
Chyba spodobało mu się nazywanie Nauru swoją narzeczoną. Uśmiechnął się do niej i zaczesał dłonią włosy w tył, żeby nie lepiły mu się do czoła.
- Aż prawie żeśmy na mieliznę spłynęli! - Do brzegu mieli raczej bliżej niż dalej. Scott, jakby nagle zdał sobie z tego sprawę, postawił żagle, by wiatr spokojnie pozwolił łódce spłynąć na głębsze wody. W razie czego poprosiłby Nessie o pomoc.

Kiedy Scott zwrócił się do niej, uśmiechnęła się i pokiwała potwierdzająco głową. Nie zamierzała odzywać się, jeśli nie było to naprawdę konieczne- jeszcze mogła powiedzieć jakieś głupstwo, a to była ostatnia rzecz, którą chciała zrobić. Poprawiła włosy tak, żeby mogła coś widzieć i spojrzała na motorówkę. Przyjrzała się ludziom, niezbyt natarczywie, żeby nie wywrzeć nieprzyjemnego wrażenia.
-Mogę w czymś pomóc?- odezwała się w końcu, ale o wiele milszym głosem niż zazwyczaj i na temat, który nie dotyczył Nessie.

Pasażerowie motorówki zaśmiali się, odkrzyknęli coś na temat tego, że po pijaku nie powinno się łowić, a już na pewno nie pływać, pożegnali się ładnie i odpłynęli. A Scottie dalej mocował się z linami i żaglami.
- Możesz zadecydować, czy wracamy, czy czekamy, aż Nessie do nas wróci, o ile wróci. - Uwiesił się na linie całym swoim ciężarem ciała. Gdyby nie fakt, że miał na sobie ubrania, z pewnością przypomniałby małpę, a przy jego owłosieniu i kolorze tegoż owłosienia można by z łatwością pomylić go z orangutanem.
- Bo się pewnie wystraszyła, cholera. M-mówiłem, żeby wprowadzić zakaz, to nie, jeżdżą tymi motorówkami jak popaprani, cholera!
Gdyby miał wolne ręce, pewnie w swej złości machnąłby nimi. Najwidoczniej jednak osiągnął to, co zamierzał, bo linę puścił, a łódka zaczęła wypływać na otwarte wody jeziora.

Nie znała szans na to, że Nessie wróci. No, to Scott tu był specjalistą w tej sprawie.
-Mamy jeszcze jedną rybę- powiedziała, zaglądając do reklamówki. Całe szczęście, że nigdzie tego nie wyrzuciło. Rozejrzała się dookoła, sprawdzając, czy aby ktoś jeszcze może ma zamiar do niej podpłynąć.
-Myślisz, że może wrócić? W końcu to ty znasz się na niej najlepiej- stwierdziła, obserwując oddalające się linie brzegów. Wyżęła resztę wody z włosów i usiadła na łódce, przygryzając wargę w zamyśleniu.

Nessie już nie wróciła, więc ryba została zachowana na kolację. Scottie cieszył się nawet z krótkiego spotkania z pupilkiem, chociaż żałował, że widział ją tak krótko i wciąż tęsknie patrzył w kierunku jeziora, gdy zostawili już łódź w przystani i skierowali się do samochodu. Nawet w podróży był dość milczący, za to na powrót zaczął krzyczeć przy kolacji.
A rano okazało się, że prysznic zgotowany im przez gadzinę jednak nie zadziałał dobrze ani na niego, ani na jego towarzyszkę... Grunt, że Scott miał gdzieś zachomikowany zapas chusteczek.

KONIEC