Okolice Astany

-A... nie wiem. - przymknął na moment oczy i objął go za szyję. -Mhm, tak, nie przestawaj... - wymruczał, kiedy wargi brata dotarły do okolic jego szyi. Wziął kilka głębszych oddechów bo zaczynało mu się robić dziwnie ciepło, jednak to był dobry znak. -...A. No tak. - Kirgiz zaliczył właśnie spotkanie z rzeczywistością trzeciego stopnia. -Dużo nam to nie zajmie, wiesz, nie chciałem pakować się w jakieś trudne potrawy bo bałem się że coś zepsuję. A słodycze zrobiłem już wcześniej. Jak cię nie było wczoraj. - powiedział, wytykając język. To prawda, upiekł pierniczki i skrzętnie je ukrył przed łakomym bratem, coby ich nie wywęszył. -...Więc możemy się jeszcze trochę pomiziać. - powiedziawszy to, wpił się w jego usta w namiętnym, długim pocałunku.

Nie oponował. Chwilę trwali w pocałunku, pierwszy skapitulował Kazach. Oderwał się od niego i zawisł kilka milimetrów nad jego ustami. Uśmiechnął się ponownie.
-Doprawdy, zmieniasz szybko zdanie. Nie powiem...- wymruczał cicho i musnął jego wargi swoimi. -...żeby mi się to nie podobało.
Przyjemnie było słuchać reakcji brata na pieszczoty okolic szyi. Alex zajął się szukaniem tętnicy. Wolno wodził ustami po skórze, czasem wspomagając się zębami lub językiem. Nie chciał, żeby bolało, więc był wyjątkowo, jak na niego, delikatny.

-Jak to ja. - szepnął i zaśmiał się cicho. Jego dłonie wylądowały pod koszulką Kazacha. Jedną z dłoni zaczął wodzić po jego lędźwiach i przy niższej części kręgosłupa, zaś palce drugiej wylądowały nieco pod linią spodni. -Mi też się to podoba, wiesz? - dziwne, gdyby było inaczej. Odchylił głowę na bok, odsłaniając przed nim szyję, dając mu większe pole do manewru. -N-nie musisz się tak ze mną bawić. - powiedział, wiedząc, że Kazach jest tak delikatny w tym co robi tylko ze względu na niego, bo nie chciał robić mu krzywdy. Adile cały czas wzdychał i pomrukiwał z czystej przyjemności, a kiedy usta Alexa dotarły do tego najwrażliwszego punktu tuż pod uchem - syknął i całe jego ciało przeszył dreszcz. -Mmm... - spojrzał na niego spod ledwo uchylonych powiek, uśmiechając się zachęcająco.

Uśmiechnął się. Tak łatwo było doprowadzić Adile'a do takiego stanu. Kilka pieszczot, a ten już leży i jęczy. Cóż, nie, żeby to tam Alexowi przeszkadzało. Wolał uległych, niż na przykład takich, którzy starali się uciec i trzeba było wiązać. Chociaż, to było w okresie, zanim zaczął interesować się bratem w ten "inny" sposób.
Zostawił w okolicy ucha niewielką, ale wyraźnie odcinającą się na bladej skórze malinkę. Lubił to robić, a najchętniej namalowałby Kirgizowi duży napis "Nie ruszać, to moje" na ciele. Nie lubił się dzielić.
Ugryzł delikatnie płatek ucha i przeniósł usta na jeden z obojczyków. Odsunął nieco przeszkadzającą mu koszulkę.
-Przeszkadza ci to?- spytał spokojnie, z ledwo wyczuwalną nutką rozbawienia w głosie.

Jeszcze nie było z nim tak źle, to nie były całe jego umiejętności wokalne. Pokazywał co potrafił dopiero przy konkretniejszych działaniach. -Nie, Alex. Jedyne co mi przeszkadza to to. - szepnął, uśmiechając się lekko, wskazując mu na koszulkę. Nie przeszkadzało mu nic, jeśli nie przeszkadzało Kazachowi. Ot, taka drobna zależność. Adile zawsze w takich sytuacjach był całkowicie uległy, aczkolwiek od czasu do czasu dla zabicia rutyny wykazywał jakąś inicjatywę własną. Zresztą, wiedział, że taki obrót rzeczy bratu się podobał. Nie wyrywał się, nie szarpał, nie próbował za wszelką cenę pokazać, że on 'rządzi'...
Podczas gdy Alex zajmował się jego obojczykiem, on delikatnie dmuchnął mu ciepłym powietrzem w okolicę szyi, nieco za uchem i przesunął ostrożnie paznokciami od lędźwi do żeber. Dreszcze murowane.

-Jesteś pewien, że chcesz? Ponoć mieliśmy jakąś wigilię robić, hm? A tak, to zejdzie nam do wieczora...- wymruczał, przygryzając nieco mocniej skórę. Nie, żeby miał zamiar się wycofać, nawet, jeśli rzeczywiście chciałby robić tą całą kolację. Zgodził się tylko ze względu na zachciankę brata.
Oderwał od niego usta i wyprostował się. Kilkoma sprawnymi ruchami zdjął z niego zbędne opakowanie w postaci koszulki. Pogładził ciało dłońmi. Prawie jak dziewczęce. Zero jakiejkolwiek muskulatury, decha. Alexowi się to podobało, mimo kilku wystających gnatów. Przyłożył policzek do klatki piersiowej. Przynajmniej tu Adile był w miarę przyzwoicie ciepły.

-Mówiłem, zdążymy. Pomożesz mi. - syknął, wyprężając się trochę w jego stronę. Dosłownie jak kotka spragniona pieszczot. No cóż, taki był... Pozwolił się rozebrać i tutaj nastąpiła chwila niepewności. Wychudzony brzuch, wystające żebra, zero ładnie zarysowanych mięśni... -P-popracuję nad tym... - powiedział nagle, zanim zdążył ugryźć się w język. Zamknął oczy i położył dłoń na jego głowie. -Nawet jeśli nam zejdzie do wieczora... - To nawet nie waż się przerywać. Zagroził mu tak w myślach z cichą nadzieją, że nagle się braciszkowi nie odechce.

-Najwyżej nie będzie kolacji- powiedział z udawanym żalem. Nie miał ochoty na jakieś tam dziwaczne obrzędy nad talerzem. Cholera wie, co tam ten Feliks i całą reszta robią w taką Wigilię.
Trącił brzuch nosem. No, może trochę za kościsty. Trochę. Tak, że Alex czasami walczył z zachcianką złapania zębami za jedno z wystających gnatów. Powstrzymywał się tylko dlatego, że Adile'owi by się to na pewno nie spodobało. Zamiast tego uniósł nieco głowę i zaczął kreślić wymyślne wzory językiem w okolicy lewego sutka, zostawiając wilgotny ślad. I wtedy do głowy przyszedł mu szatański plan. Na pewno będzie potem za niego dostawał po głowie, ale sam nie mógł nadziwić się nad własnym geniuszem. Toć jeśli Ad będzie zmęczony po intensywnym "zajęciu" Alex może wyślizgnąć się z domu i iść na tanią wódkę, żeby uchlać się pod sklepem! I nie będzie musiał się trudzić jakimś tam świętem, którego nie obchodził! Plan doskonały, za który będzie potem wisiał. No, ale to potem.
Zamyśliwszy się nad swoją cudownością, złapał sutek i pociągnął może zbyt mocno. No, może nie urwał, ale zaboleć trochę mogło.

-Będzie, będzie. - zapewnił go. Miał nadzieję, że braciszkowi pomysł się spodobał. Nie, nie. Na pewno się spodobał, no przecież gdyby nie, to powiedziałby od razu! Poruszył się pod nim niespokojnie, czując język na wrażliwym sutku. I znów ta fala gorąca rozeszła się po całym jego ciele. Westchnął głęboko, zadowolony z gestów brata. Najpierw miłe chwile w sypialni, potem kolacja... Żyć nie umierać, już dawno się nie cieszył tak, jak na ten dzień. Perspektywa była prześwietna.
...A potem go ugryzł. Zapiszczał, szarpnął się i z trudem podniósł. -Alex to bolało! - fuknął z wyrzutem, marszcząc gniewnie brwi. Zaraz jednak twarz na powrót mu złagodniała. -Nie rób tego tak mocno, wiesz, że nie lubię... - przypomniał i z powrotem ułożył się wygodnie w pościeli, przyciągając go jak najbliżej siebie.

-Mhh... T-tak. - wydyszał, ledwo już wytrzymując. Przez głowę młodego przeszła myśl, żeby może kazać mu po prostu zrobić to teraz bez zbędnych ceregieli... Ale to mogło nieść za sobą spore konsekwencje. Dałby mu wtedy do zrozumienia że może zrobić z jego ciałem co tylko będzie chciał, a przecież mieli spędzić razem miły wieczór przy dobrej kolacji. Zrobiło mu się naprawdę niewygodnie, więc zszedł z jego kolan i położył się tuż obok na boku, twarzą do niego. Spojrzał na niego ledwo przytomnie, uśmiechnięty i zadowolony, gotowy już w zupełności.