Wigwam Chusi

- Nagle..! - Sarknął, podnosząc się. - Nic by się nie stało, gdybyście byli odrobinę mądrzejsi i posłuchali mnie!
Gdy usłszał, że Isi mogła zostać porwana, zezłościł się jeszcze bardziej. Sam nie wiedział, co czuje w stosunku do tej kobiety, ale gdyby zechciała zostać jego żoną, pewnie byłby choć odrobinę szczęśliwszy.
A teraz jego niedoszłą żonę porwano!
- Chodź! - Złapał młodszego Indianina za ramię i pociągnął ku wyjściu z wigwamu. - Nie mamy czasu.

Młodzik nie odpowiedział. Ruszył posłusznie razem z Honiahaką, wskazując raz po wyjściu dość oczywisty kierunek.
Czekający na nich współplemieńcy, początkowo wydawali się całkiem spokojni. Być może nawet znudzeni. Lecz gdy tylko spostrzegli kto do nich idzie, od razu przybrali poważne miny. A może to tylko przez padające światło wydawało się, że nie byli tacy od samego początku? Chyba nie było czasu żeby się nad tym wszystkim rozwodzić.
- Dłużej się nie dało? - fuknął jeden z jeźdźców, ale zaraz spuścił z tonu. - Przepraszam. Nerwy. Chodźcie, trzeba jechać! - podstawili Honiahace jego wierzchowca.