Talinn- Dom Estonii

Dom Eduarda znajduje sie niedaleko centrum Tallinna. Dom jest skromny. Ma około 90 lat. Piękny z szlifowanej cegły sprawia wrażenie niedawno zbudowanego.Dwu piętrowy z ładnym czarno-czerwonym dachem. W środku znajdował się korytarz który prowadził do salonu i jednocześnie jadalni. W salonie była mała biblioteczka z różnymi książkami. W jadalni która miała kolor "łososiowy" znajdował się stół i wokół niego 6 krzeseł. Kuchnia była urządzona w starym stylu natomiast miała sciany koloru jasno-zielonego. Po prawej stronie od wejscia do salonu znajdowały się schody do góry. Na górze znajdowała się sypialnia Eduarda pokój z sprawami elektronicznymi oraz pokój gościny z widokiem na skromny ogród.

Ostatnio Eduard nie miał, nic specjalnego do roboty. Ostatnio poznał Andorę dość sympatyczną dziewczynę, która była wielką sympatyczką zombie. Jeśli chodzi o to, Ed uwielbiał filmy o zombie. Zaprosił Jeane na nocny seans. Zakupił trochę napoi, popcornu i ogólnie coś do przekąszenia. Zbliżała się godzina 20:00 w każdej chwili powinna wejść. Trochę się denerwował. Chciał po po prostu miło spędzić czas. Zresztą... to będzie krwawa noc. Oczywiście w TV. Przyszykował DVD, płytę oraz dla "efektu" zasłonił okna by stworzyć lepszy klimacik.

Jeane szła po opustoszałej ulicy Tallinu. Śmieszne, jak przez zmianę oświetlenia zmienia się sposób postrzegania różnych rzeczy. Ta ulica za dnia, pewnie tętniła życiem, a teraz słychać było tylko buczenie ulicznych latarni. Ale to dobrze. Dziewczynie bardziej podobał się taki klimat.
Jeszcze raz spojrzała na kartkę w ręce. Tam miała napisany adres Eduarda.
- 34...34... - mruczała do siebie. Poprawiła okulary, po czym spojrzała na mur. - 31.
Czyli jest blisko! Albo minęła... Jej orientacja w terenie była znikoma, jednak po paru minutach, przez które było słychać jedynie stukanie jej butów o chodnik i kółeczek od maleńkiej walizki.

Ed troszeczkę się niepokoił. - A jeśli nie przyjedzie? takie myśli chodziły mu po głowie. Zerkał poprzez zasłony. Denerwował się otworzył puszkę pepsi i pił, zerkając czy nie idzie. Aż w końcu ledwo ale ją dostrzegł. Szybko wyleciał na ulice. Kiedy otworzył drzwi ona... szła dalej. Zamrugał oczami i wybiegł za nią.
- Jeane! - dopadł ją. Przez chwilę stał jak kołek. Na szczęście stał w cieniu i nie dostrzegła że zrobił się czerwony.
- Hej, tam mieszkam... - wskazał na dom - Mogę pomóc? - powiedział chcąc zabrać jej walizkę by pomóc.

Jeane pewnie jeszcze błądziłaby po tej ulicy długo, długo gdyby jej nie dopadł. Kiedy tylko usłyszała jego głos, obróciła się do tyłu.
- Eduard! Hej, a ty nie mieszkasz tam dalej? - była autentycznie zdziwiona tym, że nie miała racji. - Nie,nie, nie jest ciężka, dotargam ją.
Uśmiechnęła się delikatnie do chłopaka.

Pokręcił głową.
- Zapraszam - wskazał na swój dom. Oczywiście ją przepościł pierwszą. W domu paliło się światło, lecz nie w salonie. Panował taki półmrok, bo było wszystko przygotowane.
- Oglądamy w salonie... będzie fajnie zobaczysz! - powiedział entuzjastycznie. Podlazł i włączył telewizor oraz włożył płytę. Kiedy wyskoczyło menu już prawie dostał zawału. Przygotował wszystko.
- Dobra to zaraz oglądamy... to co? Chcesz się odświeżyć coś zjeść? - mówił to z uśmiechem.

Aż się musiała uśmiechnąć szerzej, widząc ten entuzjazm.
- Zjeść, jeśli to nie będzie problem. - powiedziała rozglądając się po pomieszczeniu. Postarał się chłopak. Wszystko ładnie przygotowane, stosik filmów na stoliku. Podeszła do tego stosiku. Większość była klasykami, ale paru z nich nie widziała. - Masz aż tyle tego?

Pokiwał głową. Estonia poszedł do kuchni i po paru chwilach wrócił z dwoma małymi pizzami.
- Tak klasyki... co tylko dusza zapragnie... proszę pizza, sam robiłem. - powiedział, kładąc na stoliku. Zapalił tymczasowo światło w salonie, aby nie pobrudzić wszystkiego. Przez chwilę jadł w milczeniu aż odparł.
- Mam nadzieje że smakuje? Ok no to zaczynamy od Noc żywych Trupów... nocować możesz u mnie mam pokój gościnny... później pokażę... - mówił to z spokojem.
- Jak byś miała ochotę... na co mocnego.. - wskazał na barek.

Chłopak miał talent kulinarny, to trzeba mu przyznać. Jadła aż jej się uszy trzęsły, do momentu, kiedy pizza była już tylko bardzo smacznym wspomnieniem.
- Bardzo dobra. - potwierdziła uśmiechając się. Cieszyła się iż zaproponował jej nocleg, nie uśmiechało jej się wynajmować pokój. Kiedy wskazał barek we wnętrzu lekko sie zakłopotała. Ale... To aż wstyd przyznać, że w całym swoim życiu nie piła alkoholu! A miała już 19 lat!

Eduard po chwili się klepnął w głowę... przecież do pizzy ma dobre wino! Wstał podszedł do barku, wyjął dwa kieliszki oraz wino. Postawił przed nią. Na obrazku były jakieś pole i napisy po Ukraińsku.
- Od mojej przyjaciółki.. dobre Ukraińskie wino rocznik 1991 emmm dobre do pizzy hehe - zaśmiał się. Nalał sobie i jej ale sprawdził ile ma procent.
15%... nie jest źle... pomyślał. Kiedy się napił poczuł lekki smak słodkich winogron i prawie nie wyczuwalny alkohol.
- Całkiem całkiem co nie? - uśmiechnął się do niej

Uśmiechnęła się słabo i wypiła trochę. Nie wiedziała czy jest dobre czy nie... W końcu to było jej pierwsze, ale żeby go nie urazić...
- Bardzo całkiem, całkiem. - uśmiechnęła się szeroko do Estonii po czym wypiła jeszcze łyczek.

Spojrzał na dziewczynę i poczuł ulgę. Jednak jej smakuje to dobrze. Kiedy wypił swoją część nalał sobie.
- Jak będziesz więcej chciała na stole... - włożył delikatnie korek. Włączył film rozsiadł się wygodnie w fotelu ale przedtem szybko poleciał po popcorn i wrócił kładąc dużą misę na stole. Zaczął się film.
- Bierz co chcesz czuj się jak u siebie... - dodał uśmiechając się.

Skinęła głową i zaczeła sie przyglądać masakrze na ekranie. Nie ma to jak krew i flaki latające to w jedną to w drugą.
- Masz pojęcie, dlaczego zawsze w filmach tego typu umierają albo murzyni, albo ci zabawni gości, do których żywimy największą sympatię? - spytała jedząc popcorn. Właśnie w tym momencie skonsumowany został jakiś afroamerykanin, w jednej z elektrowni... biedne zombie. Sama skóra i kości... Dzisiaj sie nie najedzą.

Oglądał film. Cóż... całkiem niezły. Może oglądał już go kiedyś ale z kimś jest znacznie lepiej. Pokiwał głową na jej słowa.
- Zawszę tak jest... ma to szokować widzów itp - powiedział jej swój punkt widzenia. Widząc śmierć tych ludzi sprawiało że sam się uśmiechał do siebie.
- O, tej nie lubiłem... - powiedział jak zombie dorwał jakąś typową amerykańską blondynkę i wyżarł jej szyję. Zaśmiał się cicho i otworzył batonika i zaczął jeść.

- Zaraz sie za nią rzucie ten brunet z bicepsami. - zauważyła zabierając sieza chipsy. Miała rację. Mięśniak rzucił się za blondi jak w ogień, a ona oderwała mu rękę. -Cliché
Patrzyła uważnie w ekran szukając potknięć i aktorów i scenarzystów.

Oglądał z rozwagą film. Miała rację!
- Widziałaś to już? - trochę go to szokowało... dziewczyna pod przywództwem biskupa? No cóż... kiedy w filmie była jakaś tajemnicza zagadka szybko poleciał do barku po nalewkę 70% i wlał do coli. Popijał krzywiąc twarz.
- Rety! Teraz będzie akcja jeb! Patrz patrz ucieka nie? Zombie dogoni.. ale urwał! - powiedział jak zombie dorwało kolejną blondynę rozrywając na strzępy.
- Ale to było dobre! Hahaha! - zaśmiał się.

- Po prostu większość filmów o zombie jest do siebie strasznie podobna. - wzruszyła ramionami i poprawiła okulary. Skupiła się na filmie. Tak... Masakra w wykonaniu zombie, to jest to! Spojrzała w stronę barku. Hm... Nie zaszkodzi przecież. Ma już 19 lat, może.
Wstała na chwilę i dolała sobie alkoholu do coli, po czym wróciła na swoje miejsce, uśmiechając się lekko na komentarze Estonii. - Uważaj, bo jak ten czarny umrze to nie będzie zbyt miło...

Po chwili zgłupiał.
- Jak może czarny umrzeć i będzie nie miło...? - nie wiedział o co chodzi. Oglądał rzezie niewiniątek w super markecie. Koleś zaczął nawalać klawiaturą za 5$ w zombie. Bardzo długo wytrzymywała... na pewno nie made in China.
- Podziwiam trwałość tych przedmiotów... niby nic nie warte ale... - zaśmiał się kiedy ona popijała alkohol. Wygląda na abstynentkę....

- Mówię ci, na razie nie rzuca się jego postać w oczy, ale zaraz sie okaże że umie coś super, albo ma broń palną, terenówkę, kupony do McDonalda... Cokolwiek. A wtedy już po nim. - powiedziała z całym przekonaniem, patrząc w ekran i popijając tą dziwną mieszankę. - Ale to pewnie pod koniec....

Skupiał się na filmie no i na piciu. Mózg już mu dziwnie pracował dziwnie analizując. W tym samym momencie Mosi... egipski kotek Eda zaczaił się na niczego spodziewającego się właściciela. Kiedy nastała cisza Mosi wskoczył na głowę Estonii.
- O JA KU***! ZOMBIE!!! - zerwał się ale po chwili złapał oddech.
- Mosi ty stary draniu... - powiedział do kotka który no... szczerzył się.
- Wybacz... to jest Mosi dostałem go od mojej żony... lubi sprawiać mnie o zawał... - powiedział a Mosi wskoczył na kolana Jeane