Indeks
W jednym ze skromnych piętrowych domków Washingtonu, znajduje się gabinet Lukasa i zarazem jego mieszkanie. Może i nienajlepszy wybór dzielnicy, ale w końcu Lukas lubi odludzie, a i różne szemrane typki z różnych części miasta czasem potrzebują lekarza, więc miejscówka na uboczu jest dlań idealna. No i łatwiej trupka do domu przytaszczyć, tak żeby nikt nie zauważył.
Domek jest raczej niewielki. Wejście prowadzi bezpośrednio do gabinetu, który zajmuje prawie całą powierzchnię i w razie potrzeby służy też jako salon. Jest tu sporo półek z malutkimi słoiczkami z lekami i całe mnóstwo książek. Na sporym stole stoi lampa i wala się całe mnóstwo papierów Lukasa, który nie raczy chować ich po szufladach, póki nie zajdzie taka potrzeba. Tylko te ważne skrupulatnie przechowuje w dogodniejszych warunkach. Trzyma tu też wszelki sprzęt lekarski, ale poza zasięgiem ewentualnych wścibskich oczu.
Z tyłu gabinetu znajduje się kuchnia, w której obowiązkowo zawsze znajduje się jakaś kraciasta ścierka i chochla. Jest czysto i wszystko jest dokładnie uporządkowane - na pierwszy rzut oka widać, że to teren Mariji. To ona tu rządzi. I tłucze chochlą. Luke uważa, że Marija znaczy teren w specyficzny sposób - wszędzie gdzie przejdzie robi się czysto. W kuchni jest też malutki, ale bardzo solidny stolik i dwa taborety. Tak na wypadek, gdyby na stole jeszcze ktoś leżał.
Tuż obok kuchni ma też swoją przytulną klitkę (i zapasowy sznur na pranie), bo i ona tu mieszka i potrzebuje kąta tylko dla siebie.
Na piętrze jest coś pośredniego między strychem, a poddaszem. Jak już wejdzie się na górę po wąskich schodkach to trafia się wprost na labirynt rozwieszonego prania i jeśli wie się, że na lewo są drzwi, to są całkiem spore szanse, że się na nie trafi. Za tymi drzwiami ukryty jest Lukasowy pokoik, który właściciel okupuje Lukkie z wszystkimi swoimi bambetlami, słoikami i dziwactwami. Marija jest jedyną osobą, poza Luke'iem, która ogląda to pomieszczenie. Sprząta mu wszystko, tak iż Norweg, gdy wraca do pokoju, to myśli, że domy pomylił. Jedynie skrupulatnie ukrywane przed nią słoiczki upchane pod łóżkiem i w szafie ściera z kurzu i zostawia w spokoju, tylko dokładnie zapamiętuje, co znalazła.
Domek jest raczej niewielki. Wejście prowadzi bezpośrednio do gabinetu, który zajmuje prawie całą powierzchnię i w razie potrzeby służy też jako salon. Jest tu sporo półek z malutkimi słoiczkami z lekami i całe mnóstwo książek. Na sporym stole stoi lampa i wala się całe mnóstwo papierów Lukasa, który nie raczy chować ich po szufladach, póki nie zajdzie taka potrzeba. Tylko te ważne skrupulatnie przechowuje w dogodniejszych warunkach. Trzyma tu też wszelki sprzęt lekarski, ale poza zasięgiem ewentualnych wścibskich oczu.
Z tyłu gabinetu znajduje się kuchnia, w której obowiązkowo zawsze znajduje się jakaś kraciasta ścierka i chochla. Jest czysto i wszystko jest dokładnie uporządkowane - na pierwszy rzut oka widać, że to teren Mariji. To ona tu rządzi. I tłucze chochlą. Luke uważa, że Marija znaczy teren w specyficzny sposób - wszędzie gdzie przejdzie robi się czysto. W kuchni jest też malutki, ale bardzo solidny stolik i dwa taborety. Tak na wypadek, gdyby na stole jeszcze ktoś leżał.
Tuż obok kuchni ma też swoją przytulną klitkę (i zapasowy sznur na pranie), bo i ona tu mieszka i potrzebuje kąta tylko dla siebie.
Na piętrze jest coś pośredniego między strychem, a poddaszem. Jak już wejdzie się na górę po wąskich schodkach to trafia się wprost na labirynt rozwieszonego prania i jeśli wie się, że na lewo są drzwi, to są całkiem spore szanse, że się na nie trafi. Za tymi drzwiami ukryty jest Lukasowy pokoik, który właściciel okupuje Lukkie z wszystkimi swoimi bambetlami, słoikami i dziwactwami. Marija jest jedyną osobą, poza Luke'iem, która ogląda to pomieszczenie. Sprząta mu wszystko, tak iż Norweg, gdy wraca do pokoju, to myśli, że domy pomylił. Jedynie skrupulatnie ukrywane przed nią słoiczki upchane pod łóżkiem i w szafie ściera z kurzu i zostawia w spokoju, tylko dokładnie zapamiętuje, co znalazła.